Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Bork Bork Cur post Tarentum ad Archytam? Duo Reges: constructio interrete. Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Recte, inquit, intellegis. Quis hoc dicit? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Non risu potius quam oratione eiciendum?
Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Quonam modo?: Deprehensus omnem poenam contemnet.
Bork: Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Ita prorsus, inquam;: Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Erat enim Polemonis.: Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Bork: Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Bork Pugnant Stoici cum Peripateticis. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est
aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;

Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his
omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum
inventorumque nostrorum.